نقش قلـــم

ای خسرو خوبان نظری سوی گداکن

رحمی به من سوخته بی سروپاکن

شمع و گل و پروانه و بلبل همه رفتند

ای دوست بیا رحم به تنهایی ما کن

اگر خداوند تورا به لبه پرتگاهی برد به او اعتماد کن یا به تو پرواز

یاد می دهد یا تورا از

پشت می گیرد.